Groot tekort aan kandidaat pleegouders :

https://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20120825_00270871&word=pleegzorg

https://nieuws.vtm.be/binnenland/201204183174-1000-pleeggezinnen-te-weinig

Dat we in pleegzorg willen instappen staat meer dan vast, maar ook voor een eigen kindje laten we de deur nog altijd open staan, ook al is het niet altijd makkelijk om te aanvaarden dat het er misschien niet meer komt.  Maar het is dubbel.  We willen een eigen kindje niet "tegen houden", maar Moeder Natuur beslist er wel mooi zelf over dat er nu geen eigen kindje meer komt, momenteel.  Vandaag bij de gynaecoloog geweest en heb zowel links al rechts op mijn eierstok een cyste.  Die zorgen er dan op hun beurt voor dat mijn lichaam helemaal stil staat.  Ik word niet ongesteld, krijg geen eisprong, kan niet zwanger worden.  Ik heb medicatie gekregen en daarna zou het allemaal terug vlotjes moeten draaien.  En op weg van het ziekenhuis naar huis las ik het volgende :

"We willen niet alleen onder controle hebben dat ons verlangen wordt gerealiseerd, maar ook hoe.  We hebben beelden van wie op welk moment onze droom zal vervullen.  We gaan daarbij uit van het oude, baseren ons op wat we kennen, wat we al weten.  We zien daarom soms over het hoofd, wat zich aandient en wat nieuw en onbekend is.  ... Als je hoopt op het moederschap, richt je je verlangen op een eigen kind.  Maar misschien wordt je droom op een andere manier ingevuld.  Word je moeder voor een pleegkind, een stiefkind, ...  Je kunt niet alles regelen, je kunt alleen kansen creëren, de mogelijkheid openen dat er vervulling op je pad komt.  Ben je bereid het antwoord op je verlangen te ontvangen, ook als het er anders uitziet dan je je had voorgesteld ?" 

Uit : "Wat echt belangrijk is - Zingeving voor elke dag" van Karen Wassink

En dat zo'n tekst -in een boek dat helemaal niet over pleegzorg gaat- op zo'n dag op mijn pad komt ? Dat kan toch geen toeval zijn ?

De twee bewijzen "goed gedrag en zeden" liggen eindelijk klaar.  Eerst was mijn aanvraag blijven liggen en die van 't ventje spoorloos en toen kreeg ik opeens het bewijs van ventje thuis met de post en toen ik belde voor het mijne vonden ze geen aanvraag meer terug.  Net geen maand heeft het geduurd om die 2 blaadjes te kunnen krijgen.  De administratieve mallemolen loopt in België he-le-maal mank.

Nu, we zijn dus al zover.  Nu nog even bij de huisarts langs en dan kan ons dossiertje de bus op richting pleegzorgbureau.  Hopelijk is er nog plaats om in te schrijven voor oktober/november, anders wordt het december/januari.

Momenteel lees ik alles wat ik in handen en voor ogen krijg over pleegzorg.  Geen enkel artikel of boek blijft onaangeroerd.  Zo heb ik hier een bibliotheekboek liggen en enkele boeken die ik zelf gekocht heb afgelopen week.  Bij het lezen gisteren kwam dit kippevelmoment.  Ik wil het even met jullie delen.  (Komt uit "In huis en hart" intervieuws met pleegouders van Tim De Jong)

"Op 2 juni 2003 liepen mijn vrouw en ik over de parkeerplaats van een streekziekenhuis, met tussen ons in een slapende baby in een maxi-cosi.  Met zijn 2600 gram mocht baby Abel, vier weken oud, deze ochtend de couveuseafdeling verlaten.  Het was een stralende zomerse dag en zijn kersverse pleegouders stonden even stil om naar zijn slapende gezichtje te kijken.  Wij waanden ons hoofdrolspelers in een spannende film.  Een uur tevoren hadden we onder toeziend oog van het verplegend personeel kennisgemaakt en zijn schamele bezittingen in ontvangst genomen.  Nu liepen we als twee dieven bij klaarlichte dag met een vreemde baby naar onze auto.  Deze onwerkelijke ervaring werd nog versterkt doordat ons adres geheim moest blijven voor de vader, die zijn zoon op deze ochtend liever zelf had opgehaald.  We waren onderdeel geworden van "de hulpverlening" rond een baby, die aan ons werd toevertrouwd vanwege zorgelijke omstandigheden in zijn ouderlijk huis."

Niet te geloven dat zo'n dingen écht zijn.  Dat er toch wel zoveel kinderen en zelf baby's omwille van wat voor reden dan ook niet bij de ouders kunnen blijven.  Op zo'n momenten vloek ik toch even dat we nu nog niet die bewijzen van "goed gedrag en zeden" hebben, die we zo hard nodig hebben om in het treintje van Pleegzorg te mogen instappen. 

Koppen had een aflevering over Crisisopvang in Pleegzorg, toen enkel nog maar mogelijk in West-Vlaanderen.

https://www.een.be/programmas/koppen/crisispleegzorg-in-crisis

Met dit intervieuw werd het mij ook duidelijk dat ze niet altijd die 40 jaar regel die vermeld staat op hun website en documenten (Pleegkind en pleegouder mogen maximum 40 jaar verschillen in leeftijd.) toepassen.  Een koppel van 53 vangt een kindje van 11 maanden op.

Eigenlijk had ik er wat "schrik" van gekregen omdat mijn gevoel momenteel is : als we geselecteerd worden dat we opvang zouden doen van kleintjes (aangezien ik thuis ben is dat natuurlijk ideaal) en dan denk ik aan het feit dat mijn vriend 42 is en zie ik het wat in het water vallen.  (Zelf ben ik nog maar 36, maar met wie houden ze dan rekening he ?) 

Website over pleegzorg met een hele mooie boekenlijst :

 https://www.demutsaard-jeugdzorg.be/pleegzorg/meer-lezen.html

Papieren, blaadjes, formulieren, ... het kan in België niet op.  Zaterdag 23 juni ga ik naar het stadhuis omdat ik het toch wel heel lang vind duren totdat de bewijzen van "goed gedrag en zeden" er zijn, die we nodig hebben om onze aanvraag voor pleegzorg te doen.  Hebben we op 11 juni online aangevraagd en nog niks over gehoord.  Blijkt mijn aanvraag daar ergens "vergeten" in een map te zitten en die van mijn partner is zelfs nergens terug te vinden.  Die van mij beloven ze zo snel mogelijk in orde te brengen, de andere moet opnieuw aangevraagd worden en zal wat langer duren.  Bureaucratie in België.   En zo wordt onze aanvraag voor pleegzorg weer wat opgeschoven.  Straks mogen we al blij zijn dat we met de lange procedure in oktober kunnen/mogen starten.  Hopelijk hebben we tegen dan alle papieren die we nodig hebben, want we moeten ook nog even (samen) bij de huisarts langs voor medische goedkeuring voor pleegzorg.  Net alsof een huisarts die ons 1 of 2 keer per jaar ziet daarover kan beslissen.  Rare regeltjes soms wel in België.

Dat er echt wel nood is aan opvang voor kleine kindjes (soms zelfs pasgeboren baby'tjes) werd mij na het lezen van deze twee artikels wel duidelijk.

https://www.hbvl.be/limburg/limburg-kampt-met-tekort-pleegouders-2.aspx

https://www.zorganderstv.be/nieuws/300-kinderen-zijn-dringend-op-zoek-naar-pleegouders/

Ventje en ik hebben het er nog over gehad vanavond en er volgde maar één stelling : "Het is écht nodig, we moeten dat doen."

Gisterenavond dus ons eerste contact met Pleegzorg.  Een info-avond die een dikke 2 uur geduurd heeft met alle basisinfo over wat pleegzorg is, welke vormen van pleegzorg er zijn, ervaring van een pleegmama, tijd voor vragen, ...  Eigenlijk werd het allemaal een beetje horror voorgesteld, diegenen die niet 200% gemotiveerd zijn in pleegzorg zullen zich niet inschrijven of stapten zelfs al na de uitleg op.

Dat pleegzorg geen bezoekje aan een pretpark is, dat was mij voordien al duidelijk.  Meestal krijg je een kindje uit een probleemgezin of een kind dat zelf problemen heeft en waar de ouders even de zorg willen overlaten aan iemand anders.  De ouders blijven de ouders, jij mag enkel de taken eventjes overnemen, maar de ouders mogen "alles" blijven meebeslissen over hun kind.  Er worden meestal ook bezoekreglingen afgesproken, dus je gaat eigenlijk een soort co-ouderschap aan. 

Er zijn 2 mogelijkheden om pleegouder te worden. 

1. Hetgene ik al gelezen had op de website : Je volgt een soort cursus van 5 avonden en daarin wordt alles van naaldje tot draadje uitgelegd juridisch, financieel, emotioneel, ...  Dit doe je samen met een aantal andere koppels.  Daarna zijn er een aantal gesprekken apart en komen ze ook thuis langs en wordt er ook gesproken met de zusjes (en/of broertjes).  Want als jij pleegouder wordt dan wordt je kind natuurlijk pleegbroer of -zus he.  Daarna beslist een commissie of je pleegouder mag worden.  En dan wordt er een profiel samengesteld, zij helpen je mee beslissen welk kind het best in jouw gezin zou functioneren en je kan natuurlijk zelf ook aangeven wat je "liefst" wil : lange periode, korte periode, crisisopvang, leeftijd, ...
2. Je kiest enkel voor GOP (gezinsondersteunende pleegzorg) en kan na 3 gesprekken pleegouder worden (als je "goed" bevonden bent).  Het grote verschil tussen GOP en de rest van pleegzorg is dat kinderen in GOP vrijwillig bij jou in het gezin komen (dus geen gedwongen plaatsing via jeugdrechter bvb), maar alleenstaande ouders die bvb naar het ziekenhuis moeten en geen opvang hebben kunnen beroep doen op GOP en pleeggezinnen.  Is wel beperkt tot de leeftijd van 12 jaar (en bij een kind dat dubbelde op school tot 13, dus in principe tot einde lagere school) en beperkt tot maximum 90 dagen.  Mogen aansluitende zijn, maar ook gespreid over 2 jaar (bvb alleenstaande mama eens ontlasten 1 week-end op 2)  Omdat dat dus geen getraumatiseerde kinderen zijn hoeft die lange procedure om pleegouder te worden niet.

Wat gaan wij nu doen ? De twee.  Omdat de eerste mogelijkheid toch wel lang aansleept (cursusavonden zijn pas oktober/november), dus zeker nog geen pleegouder in 2013 gaan we ons ook inschrijven voor GOP.  In principe kan je na het doorlopen van de volledige procedure bij nummer 1 ook GOP doen, maar wij willen eventueel sneller een kindje (of een ouder) helpen, dus gaan we voor beiden inschrijven.  Zo kunnen we na die 3 gesprekken eventueel als GOP-pleegouder worden en gaan we dan in oktober/november door voor de rest.  Maar, eigenlijk willen we nu eerst zien hoe pleegzorg voor ons verloopt en dat kan denk ik het best door een kindje op te nemen in ons gezin dat niet gedwongen geplaatst is en niet zo heel lang blijft.  Zo kunnen zowel wij als de kinderen even wennen aan het idee "pleegzorg".  Is er iemand waarbij het heel erg tegen valt dan zijn we na maximum 90 dagen weer vrij en zijn we niet verplicht nog kinderen op te nemen.

Maar als dat wel goed verloopt en we hebben ons lang traject doorlopen dan gaan we waarschijnlijk inschrijven voor crisisopvang voor kleintjes.  Met het voordeel dat ik elke dag thuis ben, dat baby'tjes hier kunnen blijven en niet naar een opvang moeten.  Vond het beangstigend dat er gisterenavond iemand vroeg : "Ja, mag je dan je pleegkind naar een onthaalmoeder brengen ?"  Die madam antwoorde daar dan nog "Ja" op met de mededeling dat "gezinnen" anders zijn dan vroeger en dat ze geen enkel gezin in hun (west-vlaams) bestand hebben waarvan het geen tweeverdieners zijn.  Dus, ook pleegkindjes moeten naar een onthaalmoeder.  Rampzalig.  Een kind heeft al een slechte start gehad en dan kan het zich niet hechten aan een pleegouder, maar moet het ook meteen naar een onthaalmoeder.  Vind ikzelf niet aanvaardbaar.

Welke stappen we nu gaan zetten : Bij de huisarts langs om medisch attest dat we geschikt zijn om pleegouder te worden, bij de politie langs voor document van goed gedrag en zeden en vragenlijst invullen over ons.  Gezinssamenstelling, godsdienst, werk, ... en dat dan allemaal samen opsturen en daarbij inschrijven voor de 2 trajecten.  En dan weer wachten. 

Dat ze nood hebben aan plaatsen werd gisteren duidelijk.  Enkele weken geleden hadden ze een jongetje van 8 dat letterlijk op de jeugdrechtbank zat en waarvoor de rechter beslist had dat het NU naar een pleeggezin moest.  Dan komt in eerste instantie die crisisopvang in aanmerking en bleek dat ze maar 1 iemand konden bellen in West-Vlaanderen.  (Meestal blijven kinderen binnen hun provincie, ofwel dat de rechter soms vastlegd dat het buiten de provincie moet geplaatst worden, maar dat is zelden.)  En die mevrouw kon geen "ja" zeggen en dan is dat kind dat met moeite nederlands kon in een instelling opgenomen.  Schrijnend ! Ik was er even niet goed van. Maakte mij nog meer gemotiveerd om door te zetten.  En nog meer gemotiveerd dat het wel "snel" moet gaan, ook al zou ik met die snelle procedure ook niet in aanmerking zijn gekomen om dat jongetje op te vangen.

Maar één ding is zeker, wij zijn niet afgeschrikt, WIJ GAAN DOOR !

Voor wie interesse heeft kan op deze website eens een kijkje nemen : https://www.pleegzorgwestvlaanderen.be/

Vanavond gaan wij bij deze dienst langs.