Wachten...
10-05-2013 23:01Niet alleen wij moeten zo af en toe een wachten... Kwam dit net tegen op een andere blog, van iemand die sinds december pleegmama is.
"We zijn het toch al gewoon om te wachten" reageerde Man. En gelijk heeft hij. Het is frustrerend om telkens uitstel te krijgen, maar voor ons is 19 dagen niet lang. Voor de kinderen die wachten om in een gezin op te groeien, is 19 dagen echter wel lang.
Ik hoor van hulpverleners en weet dat er wachtlijsten zijn met kinderen die wachten op een thuis. Soms al heel lang. En dat is het frustrerendste. Ieder kind verdient een warme thuis. Hoe langer ze moeten wachten, hoe moeilijker ze kunnen aarden in een gezin.
Ik begrijp het gegeven dat er gewacht moet worden op een juiste match tussen kandidaat-pleegouders en toekomstig pleegkind. Maar zolang wij (en de medecursisten) geen kandidaat-pleegouders kunnen zijn, lijkt het wachten soms wat zinloos. Ik zal blij zijn als het "echte wachten" op een juiste match kan starten.
De volledige blog vind je hier : https://iemandindebuurt.blogspot.be/
Ik zou dit stukje zo zelf geschreven kunnen hebben... En wij tellen weer af, naar nieuws volgende week.
—————