Vorige week dus de 3e vormingsavond gehad, er werd voortgebouwd op de 2 eerste avonden. Er kwamen verhalen van probleemsituaties, maar ook van mooie dingen binnen pleegzorg. Er kwamen bedenkingen over hechting, crisisplaatsing met een agent aan je deur, verschillen in opvoeden, cultuur, rijkdom, ... Eigenlijk laten die avonden je gewoon heel hard over jezelf nadenken.
Gisterenavond was er dan onze panelavond. Enkele pleegouders kwamen hun verhaal doen (net gestarte pleegouders, doorwinterde pleegouder, gestopte pleegouder), een begeleidster en een jeugdrechter kwamen ons hun verhaal vertellen en stonden open voor al onze vragen. Heel veel waardevolle dingen gehoord die we met ons zullen meedragen. Maar die zal ik hier omwille van privacy niet neerpennen. Hetgeen van gisteren moet binnenskamers blijven dus kan ik dat moeilijk op een blogje zetten die voor gans de wereld toegankelijk is. Maar er is zoveel gezegd dat ons een warm gevoel gaf dat we zeker nog doorwillen. We hebben ook wel veel valkuilen gehoord, maar vooral het verhaal van de jeugdrechter (die toch boven iedereens hoofd beslissingen moet nemen) blijft bij. Een heel warme, menselijke dame. Achteraf nog wat "privé" met haar kunnen babbelen en 't was een geslaagde avond.
Nu dus nog 1 vormingsavond en dan nog de persoonlijke gesprekken.En dan hopelijk een "JA" voor pleegzorg.
—————