Laatste avond een weekje uitgesteld.

Hoe het komt, geen idee, maar gisteren kregen we opeens telefoon van pleegzorg dat de laatste vormingsavond een week wordt uitgesteld.  Jammer, maar helaas.  Nu, maakt wel dat we gisterenavond mijn ventjes verjaardag thuis hebben kunnen vieren met onze kinderen.  Aan alles het positieve zien he.

Stilaan beginnen we nu meer en meer mensen vertellen over hetgeen waarmee we bezig zijn, op weg naar pleegzorg.  Het valt wel op dat er heel wat mensen echt niet weten wat dat juist is.  Wordt nogal eens verward met adoptie.  Maar dat is het natuurlijk helemaal niet.  Het wordt niet ons kind, maar het blijft gewoon kind van de moeder en/of vader die het al heeft en wij nemen gewoon "even" de zorg over.  Als een kind langer dan 3 maanden blijft wordt het kind wel op ons adres gedomicileerd, krijgen wij het kindergeld en staat het bij ons ten laste.  Maar van een naamsverandering is er zeker geen sprake (ook niet als het kind zou blijven tot zijn 18)  Er is ook altijd een dagvergoeding die je krijgt.  Daarmee heb je wel genoeg om dat kind te geven wat het nodig heeft van kleren en eten.  Voor grotere uitgaven (bvb orthodontie) kun je extra geld aanvragen, maar meestal is die pot heel snel op.  Dus als mensen vragen of je daarvoor betaald wordt dan zeggen we : "Ja, maar waarschijnlijk gaan we ook nog zelf moeten bijleggen, maar dat is niet zo erg, we maken een keuze en dan moet je er ook alle gevolgen bijnemen he." Heb ooit verhaal van een pleegvader gelezen die daarop dan antwoorde : "Tuurlijk brengt dat goed op.  En in juli moeten ze dan maar zien dat wij geen pleegkind in huis hebben en maken we met ons basisgezin een verre reis om er dan weer een jaar tegen te kunnen om pleegkinderen op te vangen en geld te verdienen voor onze volgende verre reis."  En dan wordt het stil.

De mooiste opmerking kreeg ik vorige week van de nagelstyliste.  Ze had wat verteld over het kindje van haar broer dat in een probleemsituatie zit.  Dat zette voor mij de deur open om even aan te halen dat wij bezig zijn met de vorming binnen pleegzorg.  Bleek dat zij toch wel redelijk veel wist over pleegzorg en de vragen die ze nog had heb ik dan maar beantwoord.  Maar, haar eerste reactie, super reactie...  "Amaai, zoveel moederliefde die jij hebt, niet te geloven he ? Of nog beter, ik denk dat jouw hart gewoon volledig vol zit met moederliefde."  Dus ja, die moederliefde wil ik heel graag uitstrooien via pleegzorg.  Hopelijk heel binnenkort.