Het einde komt in zicht.

Vandaag weer gesprek gehad met 2 begeleiders van pleegzorg.  Even kijken hoe wij opvoeden, welke regels er hier zijn, zakgeld, ...  En we moeten nog eens heel goed nadenken welke vorm van pleegzorg wij wel willen, want kennelijk zaten we op een andere golflengte dan de dienst waardoor we een wat "verkeerd" beeld hadden over welke vorm van pleegzorg wij wel zouden "willen" doen.  Misschien gaan ventje en ik wel nog een heel ander pleegzorgprofiel uittekenen dan dat we in gedachten hadden.

Op 2 april dan de laatste afspraak vastgelegd, in de paasvakantie met de kindjes.  De oudste zal wel het één en het ander willen vertellen denk ik, maar voor nummerke 2 gaan ze toch wel een trucendoos moeten openen denk ik.  Bij vreemden is ze altijd heel stil en heel gesloten.  En als men dan nog eens vragen steld over hoe zij zich voelt en wat zij over iets denkt dan zou het misschien wel heel stil kunnen blijven.  Zo stil als toen ze mij vandaag vroegen om de negatieve kanten van mijn partner qua opvoeder te noemen.  Ik heb er nog steeds geen gevonden.  Kan dat dat ik hem de perfecte vader vind ? En ook qua partner vind ik hem nog steeds een vent uit de 1000.  Misschien zijn we toch nog niet van onze roze verliefdheidswolk afgevallen.