Dan gaan we het vooral hebben over hoe wij opvoeden. Daarna nog een afspraak met de kinderen erbij en dan denk/hoop ik de laatste keer. Na vandaag hebben we het toch wel een beetje gehad vrees ik. Op den duur kun je blijven praten, vertellen, screenen, ... Na vandaag heb ik toch wel even gedacht : "Nu weet ik waarom er zo weinig pleegouders zijn." Als ze het voor iedereen zo langdradig en "lastig" maken dan zullen er wel heel veel afhaken. Soms had ik zelfs het gevoel dat de begeleidster ons in zo'n richting wilde duwen. Dat we er nog maar eens goed moeten over nadenken en praten met mekaar, dat pleegzorg geen makkie is, ... Maar nee, we gooien de handdoek niet in de ring. Tegen 8 maart zal onze energie wel weer opgeladen zijn om er helemaal voor te gaan.
—————